دانلود دوبله فارسی فیلم Human Desire 1954 - مشهد فیلم - مرجع دانلود فیلم و سریال کلاسیک و نایاب

بررسی فیلم میل انسانی توسط Slig001
فیلم واقعا به تمام ریشه های نوآر پشت پا می زند و خوب هم اینکار را انجام می دهد. داستان، که مربوط به قتل و ارتباط با یک زن است، تقریباً مظهر این ژانر است، در حالی که استفاده فریتز لانگ از سایه به فیلم حس تاریکی می دهد، که آن به خوبی با ماهیت شخصیت بازیگران اصلی ترکیب می کند. همه شخصیت ها در پس زمینه یک شهر کوچک معمولی دارای چین و چروک هستند (ناصافند). پس چرا فیلم به عنوان یک کلاسیک در این ژانر شناخته نمی شود؟ فکر می کنم این به طرح فیلم بستگی داردفیلم اگر چه ریتمش سریع است اما خوب به جریان نمی افتد . این درام اجازه نمی دهد به صورت طبیعی ساخته شود، درعوض از یک چیز به چیز دیگری پرتاب می شود و بسیاری از کنش های شخصیت ها به شکل اشتباه باورپذیر می شوند. گلن فورد بازی همیشگی اش را به خوبی انجام داده، در حالی که گلوریا گراهام بیشتر وزن فیلم را به دوش خودش می کشد. بازی ساده او باعث شده که شخصیت او نسبت به زنان معمولی آسیب پذیرتر شود، اگرچه فیلم به طور کلی چیزهای خوبی برای گفتن درباره زنان ندارد. علیرغم کاستی‌هایش، در نهایت فرم فیلم بی‌نقص است و مدیریت لانگ است که فیلم را نجات می‌دهد… اما فیلم در این ژانر بالاتر از حد متوسط است که می‌توانست عالی باشد.
بررسی توسط جسی کاتالدو:
دراینجاهمه نکات مهم در دو بخش کلیدی دیالوگ خلاصه می‌شود و در میانه فیلم قرار می‌گیرد: سخنان ویکی«همه زن‌ها مثل هم هستند، فقط چهره‌های متفاوتی دارند» ودرخواست ویکی برای بخشش او در پایان. ما در این برش پرتره ای خفه کننده ای از حساسیت های زندگی را می بینیم که به شکل محدودی مانند گذرگاه واگن قطار تعریف شده است، اما سرنوشت گرایی همیشگی فریتزلانگ، دراینجا با چشم انداز زنانه واضح تر ی مشاهده می شود. گلن فورد کاراکتر معمولی اش – نقش آدم کمرو و تعارفی خودش را بازی می‌کند، که در اینجا احتمال اینکه قتلی را بخاطر عشق هم انجام دهد وجود دارد که عقب می‌نشیند، او آزادانه همه چیز را مانند رویایی بد از بین می‌برد. برای ویکی، کار به این سادگی ها نیست، زیرا او در داخل مثلثی از مردان (رئیس حریف / شوهر حسود / معشوق جدیدی که نمی‌خواهد او را بخاطر آنچه شکل گرفته بپذیرد) گرفتار شده است، بدون داشتن گزینه‌ای برای کمک به او در زندگی اش. نکته ای که وجود دارد این است که شما نمی‌توانید شخصیت گلن فورد را به خاطر عدم مشارکت در قتل سرزنش کنید، اما می‌توانید ناامیدی اش را ببینید که ویکی را به آن سمت سوق می‌دهد، همچنین مهار کابوس عدم توانایی واقعی اش برای محافظت از خودش را، اونیاز به مردی برای مشارکت با او درعمل دارد.در نسخه رنوار، جبر سبب قدم گذاشتن درراهی برای کشتن و مانع ثابت آن پایگاه اجتماعی می‌شود. در اینجا همان مانع ثابت به مسائل جنسی تغییرداده شده است، و دشواری اش دیدن حفره های باریک است، چیزی که پایان فیلم را فوق‌العاده غم‌انگیز می‌کند این است: زن نابود می‌شود، در حالی که مرد همچنان در حال ادامه دادن است درحالیکه روی صندلی راننده می‌نشیند. ، غافل ازاینکه او هم تأثیر مخربش را داشته است.
بررسی توسط Channing Pomeroy
این فیلم نوآر دنباله‌ کارهای لانگ با همان سرنخ ها است، اما به اوج نمی‌رسد یا به عمق فیلم های قبلی خودش نمی‌رسد.این هنوز هم فیلمی عالی است، به خصوص به دلیل پیچیدگی شخصیت گلوریا گراهام و محیط راه آهن وایستگاه قطار، که برای فریتس لانگ و برنت گفی فیلمبردار اسباب زیادی برای خودنمایی می دهد لانگ خودش را فریب نمی دهد و تعداد زیادی نمای (نقطه‌نظر ) POV -طولانی از خطوط راه آهن که به سمت افق درحرکت است، با لوکوموتیوهایی که در تونل ها حرکت می کنند، تونل های تاریک آشفتگی درونی، و چراغ هایی در انتهای تونل ها به ما نشان داده می شود. گاهی یک قطار فقط یک قطار است. قطارها همچنین نظم بسیار خوبی برای فیلم های هیجان انگیز ایجاد می کنند، زیرا آنها هم درحال حرکت هستند و هم محدودیت دارند. هیچکاک هیجان انگیزی راه آهن را اختراع کرد و فریتزلانگ به خوبی از آن برای تعلیق استفاده می کند. گلن فورد از کره برمی‌گردد و می‌گوید تمام چیزی که می‌خواهد «یک زندگی معمولی» است، سپس برعکس آن عمل می‌کند. لانگ در ابتدا می خواست پیتر لوره را برای این نقش بیاورد. این تصمیم می‌توانست فیلم را کاملاً متفاوت کند .برودریک کرافورد درنقش مرد مستی است که با گلوریا گراهام ازدواج کرده است ،او را دلال محبت می کند تا شغلش را نجات دهد. سپس او تبدیل به قاتل حسودی می شود. گلوریا گراهام هم قربانی است و هم بازیچه. لانگ او را قضاوت نمی کند، حتی اگرگلن فورد هم او را قضاوت کند. یکی از خصوصیات نبوغ آمیز فیلم این است که نه تنها گلن فورد هرگز نمی‌داند آنچه می‌گوید درست است یا دروغ، بیننده هم نمی‌داند. هر بار که اوبه طرفی متمایل می شود، می‌خواهیم دروغ‌هایش را باور کنیم (زیرا او گلوریا گراهام است)، حتی با مقدار معقولی فریب هم مشکلی نداریم. گمان می‌کنم که لانگ واقعا حقیقت ماجرا را نمی‌داند، حتی وقتی می‌گوید: «بیشتر زنان ناراضی هستند. آنها فقط وانمود می کنند که نیستند.” لانگ پایان بدبینانه باورنکردنی زولا (و احتمالاً غیرقابل فیلمبرداری را در سال ۱۹۵۴) را کنار می گذارد. با این حال، او هنوز هم قبل از اوج شادی، بدبینی زیادی دارد.